افشاگری و ارتباط آن با «حق دانستن» برگرفته از سایت آسو http://www.aasoo.org بقلم: عزیز حکیمی Telegram Google+ Twitter Facebook Sound Cloud وقتی در برخی کشورهای غیردموکراتیک، مقامات رسمی یا پیشین یک کشور تهدید به افشاگری درباره ی رفتارهای خلاف قانون و فساد در نهادهای دولتی می‌کنند، هدف این نوع تهدیدها اغلب دستیابی به منافع شخصی و حزبی، یا دست کم تضعیف موقعیت سیاسی رقیب است. نمونه های این پدیده را به سادگی می شود با جست‌وجو در اینترنت پیدا کرد: بسیاری از آن ها به ایران و افغانستان مربوط می شود. بسیاری از ما، به عنوان مخاطب و شهروند، هنگامی که با چنین اخباری روبه‌رو می شویم، احساس می کنیم اسراری پشت پرده‌ی سیاست و کشورداری وجود دارد که دست نیافتنی است؛ رازهایی هست که زندگی روزانه‌ی ما را تحت تأثیر قرار می دهد، ولی هیچ راه قانونی برای دانستن آن نداریم. این عدم دسترسی می تواند به ما حس ناتوانی و سرخوردگی دهد؛ این احساس که ما شهروندان افرادی تک و تنها هستیم و بیرون از دستگاه پیچیده و مرموز و اغلب وهمناکی به نام سیا