میزان نقض حقوق بشر درشهرهای کوچک ایران مضاعف است کاوه شیخ محمدی این مطلب کوتاه را در خرداد سال 1393 نوشتم که بعلت ناپدید شدن وبلاگ قبلی ام، دوباره لازم دیدم انرا در وبلاگ جدیدم منتشر کنم. باتوجه به تجربیات شخصی خودم، ناظران حقوق بشر در مورد ایران ، تنها از مواردی آگاهی دارند که در شهرهای بزرگ اتفاق می افتد. این در صورتی است که با احتساب جمعیت شهرستانهای کوچکتر، به رقم قابل ملاحظه ای دست می یابیم که با استناد به آن می توان اظهار داشت ابعاد وسیعی از نقض حقوق بشر به دور از دیدگان ناظران مرکزنشین و رسانه های خارجی اتفاق می افتد که برای سالیان طولانی هیچ گونه بازتابی نداشته و اکثرا نام محکومان "مشهور" و یا محکومانی که نام انها "رسانه ای" شده است و در دادگاههای تهران محکوم شده اند انعکاس می یابد. در حالیکه اگر با نگاه ویژه مسله را بررسی کنیم در بعضی از زندانهای غیر مرکزی ایران، نسبت آمار کسانیکه به جرم آزادی بیان، روزنامه نگاری، دگر اندیشی و سیاسی تحمل حبس می نمایند حداقل 10% آمار زندانها را تشکیل می دهند و اگر این آمار را با زندانیان