رد شدن به محتوای اصلی

اعدام دسته‌جمعی ۲۲ نفر در اهواز با هدف ایجاد رعب و وحشت در بین مردم

نقض آشکار مواد10،9،8،7 اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران آنرا امضا کرده است
نصار مومنی تيماس فرزند محمد ۸ماه پيش دستگير و در هنگام واقعه اهواز در زندان اوين تهران بود

در پی حمله مسلحانه به رژه نیروهای مسلح در سپتامبر 2018 که 24 کشته و 60 زخمی در پی داشت، موجی از بازداشت‌ها در اهواز به راه افتاد و صدها نفر از فعالان سیاسی، فرهنگی و شهروندان عادی در اهواز دستگیر شدند.

درباره این دستگیری‌ها سازمان عفو بین الملل روز جمعه 2 نوامبر 2018 بیانیه‌ای منتشر و موج دستگیری‌های بی‌رویه در اهواز را محکوم کرد.
فیلیپ لوتر، مدیر بخش پژوهش‌های خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین الملل در این بیانیه گفته که حجم بازداشت‌های هفته‌های گذشته باعث نگرانی شدید است و زمانبندی آن نشان می‌دهد که مقامات ایران حملات اهواز را بهانه‌ای برای مقابله با اعضای عرب های اهواز از جمله اعضای جامعه مدنی و فعالان سیاسی به کار گرفته و تا مخالفت‌ها در منطقه را سرکوب کند.»

آقای لوتر در ادامه افزود: «همه افرادی که در حملات اهواز دست داشتند باید به دادگاه‌های عادل سپرده شوند ولی بازداشت‌های بی‌رویه راه عدالت‌جویی برای قربانیان نیست.»

عفو بین الملل گفت که تا کنون از فعالان عرب خارج از ایران نام 178 شخص بازداشت شده را دریافت کرده اما فعالان عرب این تعداد را 600 نفر از جمله فعالان سیاسی و فعالان حقوق اقلیت‌ها عنوان می‌کنند.
بنا به گزارش فعالان حقوق بشر از اهواز در ۲۰ آبان ماه ۹۷؛ اداره اطلاعات اهواز با بعضى از خانواده هاى ۲۲نَفَر كه وزارت اطلاعات فيلم آنها را منتشر كرده بود تماس گرفته و برگه فوت آنها را به خانواده ها داده و از خانواده ها تعهد گرفته شده كه حق تجمع يا برگزارى مراسم فاتحه را نداريد.



اين منبع مى گويد: جسد افراد اعدام شده به خانواده ها تحويل داده نشده است.
مسؤلينى از زندان مركزى اهواز و دادگاه انقلاب اين خبر را تاييد اما تا كنون خبرگزارى ها آن را منتشر نكردند. شايان ذكر است كه بعد از هجوم به رژه اهواز، نيروهاى امنيتى اقدام به بازداشت هاى وسيعى كرده است و صدها نَفَر از فعالان مدنى و فرهنگى و آنهايى كه سابقه حبس يا بازداشت در رابطه با فعاليتهاى سياسى و فرهنگى داشته اند نيز بازداشت كردند، فعالان حقوق بشر تعداد بازداشت شدگان را بيش از ۸۰۰نَفَر عنوان كردند.این ۲۲نفر که از شهروندان عرب اهوازی هستند بنا به گزارشات رسیده روز ۱۷ آبان‌ به صورت دسته‌جمعی در زندان مرکزی اهواز اعدام شده‌اند.جسد افراد اعدام شده به خانواده ها تحويل داده نشده به خانواده‌های اعدام شدگان اجازه داشتن مراسم ترحیم هم داده نشده است.
اسامى ۶نفر از افرادى كه اعدام آنها محرز شد بشرح زير است:
۱-  محمد مومنی تيماس ۵۸ ساله
۲-  نصار مومنی تيماس فرزند محمد (نصار تيماس فرزند محمد مؤمني تيماس از اهالى شكاره همراه پدرش اعدام شده است. نصار  تيماس ۸ماه پيش دستگير و در زندان اوين تهران بود).
۳-  احمد حيدرى
۴-  حاتم سوارى
۵-  احمد سیلاوی
۶-  علی بیت سیاح

ماده ی ۷
همه در برابر قانون برابرند و همگان سزاوار آن اند تا بدون هیچ تبعیضی به طور برابر در پناه قانون باشند. همه انسانها محق به پاسداری و حمایت در برابر هرگونه تبعیض که ناقض این «اعلامیه» است. همه باید در برابر هر گونه عمل تحریک آمیزی که منجر به چنین تبعیضاتی شود، حفظ شوند.

ماده ی ۸
هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی مؤثر به مراجع دادرسی از طریق محاکم ذیصلاح ملی در برابر نقض حقوق اولیه ای است که قوانین اساسی یا قوانین عادی برای او برشمرده و به او ارزانی داشته اند.

ماده ی ۹
هیچ احدی نباید مورد توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه قرار گیرد.

ماده ی ۱۰
هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی کامل و برابر به دادرسی آشکار و عادلانه توسط دادگاهی بیطرف و مستقل است تا در برابر هر گونه اتهام جزایی علیه وی، به حقوق و تکالیف وی رسیدگی کند.

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

قطعه شعری از شیرکو بیکس

در اين گزيده، شيركو پديده هاي طبيعي را طوري وصف مي كند كه  از تاريخ و بي عدالتي جوامع انساني به ارث برده است. ديروز در پي كشته شدن يك كولبر در ازاي نان در سرزمين مادراش اين شعر شيركو را به يادم مي آورد. برای کسانیکه حتی در سرزمین خودشان غریب هستند. از زمانی که کوچ هست،کوچ می کنم از زمانی که آتش هست، می سوزم از زمانی که آب هست،غرق می شوم از زمانی که تیغ هست، قربانی ام از زمانی  که  خاک  هست،  بی خاکم از زمانی  که  کوه  هست، سقوط می کنم از زمانی  که  دار  هست،  حلق آویزم من  قبل  از  موسی  آواره  بودم پیش از مسیح  مصلوب  شده بودم پیش  از دختران قریش زنده به گور شدم پیش  از  حسین  سرم  را  بریدند

چرا اطلاعات پزشک اصلی پزشکی قانونی سنندج را بە قتل رساند؟

آواتودی برپایە گزارشهای رسیدە بە آواتودی دکتر فاروق اقلیمی پزشک اصلی پزشکی قانونی سنندج و مریوان روز٢١ ژوئیە برابربا ٣١ تیر ماه ٩٧ در سنندج توسط ماموران ویژە اطلاعات و با تزریق سرنگ هوا در بیمارستان بە قتل رسید . دکتر فاروق اقلیمی پزشک اصلی پزشکی قانونی سنندج از سە ماه پیش از بە قتل رسیدن فراری بود و سعی میکرد از طریق بستگانش در خارج از کشور از ایران خارج شود. دکتر اقلیمی در ٢١ ژوئیە  برای برداشتن مدارک شخصی بە منزل خود در منطقە شالمان سنندج رفت. ولی از آنجا کە خانەاش تحت نظر اطلاعات قرار داشتە دقایقی پس از ورود توسط ٧ مامور لباس شخصی اطلاعات کە یکی از آنھا ماسک پزشکی بر صورت داشت زیرا از ماموران محلی اطلاعات بود، خانەاش محاصرە شد. بصیرە ھمسر دکتر اقلیمی ابتدا از باز کردن درب منزل خودداری کرد. ولی ماموران درب خانە را شکستند و با زور وارد شدند. سپس یکی از ماموران اطلاعاتی دکتر اقلیمی را کە  قصد نداشت تسلیم شود، از طبقە چهارم بە پایین پرتاب کرد، با اینحال دکتر اقلیمی هنوز زندە بود و تحت الحفظ بە بیمارستان سنندج منتقل شد . دکتر اقلیمی خود نسخەاش را نوشت و در ملاقات کو

زندانهای ایران هرگز برای زندانیان سیاسی امن نبوده است

به قلم  پانته‌آ بهرامی، انتشار در ایندیپندنت فارسی قتل علیرضا شیر محمدعلی در زندان فشافویه ( درجنوب تهران، خرداد امسال) در حالی انجام گرفت که توجه رسانه‌های ایران و جهان  بر روی موضوع تنش در خلیج فارس و تحریم های ایران قرار داشت و لذا این موضوع پوشش لازم رسانه ای را نگرفت. دقت در این قتل و نوع  خشونتی که در آن به کار برده شده، یعنی وارد کردن ۳۰ ضربه چاقو به قلب و بدن یاد آور قتل پروانه و داریوش فروهر، شاپور بختیار،  فریدون فرخزاد است. همه این افراد با سلاح سرد به عبارت دیگر با چاقو و ضربات بسیار متعدد، کشته شدند. صرف‌نظر از تفاوت این افراد، حلقه‌ای مشترک آنها را به هم وصل می‌کند و آن مخالفت با نهاد قدرت در ایران است، گفتمانی که آزادی های سیاسی را محدود می‌کند، در زندگی اجتماعی و نوع پوشش دخالت می‌کند و بالاخره به نوع اندیشه آنان نیز تعرض می‌کند. نکته دیگر تداوم این قتل ها در سه نسل مختلف است، در سال ۱۳۷۰ هنگامی که قتل شاپور بختیار در فرانسه رخ داد او ۷۶ ساله بود، فرخزاد به هنگام قتل در آلمان ۵۶ ساله و علیرضا شیر محمد علی تنها ۲۱ سال داشت. بنابراین صدای مخالفت با گفتمان ق